Współczesne rolnictwo coraz częściej sięga po praktyki, które nie tylko zwiększają efektywność produkcji, ale również wspierają środowisko. Jedną z nich jest agroleśnictwo, czyli zintegrowane łączenie upraw rolnych z elementami drzewiastymi. W sadownictwie przybiera ono szczególnie ciekawą formę – drzewa owocowe zestawiane są z roślinami warzywnymi, zielarskimi, okrywowymi czy nawet miododajnymi. Takie podejście może przynieść wymierne korzyści: od poprawy zdrowia gleby, przez zwiększenie bioróżnorodności, aż po naturalną ochronę przed szkodnikami.
Czym jest agroleśnictwo i jak wygląda w sadzie?
Agroleśnictwo to system produkcyjny, w którym drzewa i krzewy są celowo integrowane z uprawami rolnymi lub chowem zwierząt na tej samej działce. W przypadku sadów nie chodzi o dosadzanie nowych drzew, lecz o wprowadzenie innych gatunków roślin w przestrzeń międzyrzędziową lub wokół sadu. Takie zestawienia są planowane tak, aby wzajemnie się uzupełniały, a nie konkurowały.
Najczęściej stosowane rozwiązania obejmują:
- Rośliny okrywowe (np. koniczyna, facelia) jako sposób na ograniczenie erozji i zachwaszczenia.
- Rośliny warzywne i zielarskie (np. cebula, czosnek, nagietek) o właściwościach odstraszających szkodniki.
- Rośliny miododajne (np. szałwia, ogórecznik) przyciągające zapylacze.
- Zboża niskorosnące lub strączkowe uprawiane sezonowo w międzyrzędziach.
Dlaczego warto? Kluczowe korzyści agroleśnictwa w sadownictwie
1. Wzrost bioróżnorodności
Wprowadzenie różnorodnych gatunków roślin przyciąga szerokie spektrum owadów, ptaków i drobnych ssaków, tworząc stabilniejszy ekosystem. Większa bioróżnorodność to mniejsze ryzyko gradacji szkodników i naturalna równowaga biologiczna.
2. Poprawa zdrowia gleby
Rośliny strączkowe wiążą azot, okrywowe chronią przed erozją, a obecność zróżnicowanej roślinności sprzyja rozwojowi życia mikrobiologicznego w glebie. Dzięki temu drzewa mają lepszy dostęp do składników odżywczych.
3. Zwiększenie aktywności zapylaczy
Kwitnące rośliny miododajne w obrębie sadu przyciągają pszczoły, trzmiele i dzikie zapylacze, które korzystają również z kwiatów drzew owocowych. To bezpośrednio przekłada się na jakość i ilość plonów.
4. Naturalna ochrona roślin
Niektóre gatunki, jak nagietek, mięta czy aksamitka, wykazują działanie fitosanitarne – odstraszają nicienie, mszyce czy przędziorki. Ich obecność w sadzie może znacząco ograniczyć konieczność interwencji chemicznej.
5. Dodatkowy dochód i zwiększona odporność systemu
Uprawy towarzyszące mogą stanowić dodatkowe źródło przychodu (np. z ziół, miodu, warzyw), a zróżnicowany system jest mniej podatny na straty spowodowane niekorzystnymi warunkami pogodowymi.
Jak wprowadzać agroleśnictwo do sadu – praktyczne wskazówki
- Analiza lokalnych warunków: dobór roślin towarzyszących powinien uwzględniać klimat, typ gleby i potrzeby drzew owocowych.
- Unikanie konkurencji: rośliny w międzyrzędziach nie mogą nadmiernie konkurować o wodę i składniki – najlepiej sprawdzają się gatunki o płytkim systemie korzeniowym.
- Rotacja gatunków: stosowanie zmianowania pozwala zachować równowagę biologiczną i ogranicza ryzyko chorób.
- Obserwacja i adaptacja: każdy sad ma swoją specyfikę – warto testować różne układy i prowadzić obserwacje, aby dobrać optymalny zestaw gatunków.
Przyszłość sadownictwa? W stronę agroekologii
Agroleśnictwo w sadzie doskonale wpisuje się w założenia rolnictwa regeneratywnego i ekologicznego. To praktyka, która nie tylko chroni środowisko, ale buduje jego trwałość. W kontekście WPR 2023–2027 oraz unijnych celów związanych z zielonym ładem, takie rozwiązania będą coraz bardziej premiowane – zarówno w postaci punktów za praktyki środowiskowe, jak i przez dostęp do specjalistycznych form wsparcia.
Podsumowanie
Agroleśnictwo w sadzie to strategia integrująca naturę i produkcję, oparta na synergii, a nie rywalizacji. To sposób na mądre gospodarowanie przestrzenią, zwiększenie odporności systemu uprawowego i budowanie relacji z otoczeniem, które procentuje nie tylko w plonach, ale i w długofalowej stabilności gospodarstwa.
Nie trzeba sadzić lasu, by być bliżej natury. Wystarczy dobrze zaplanowany sad – z roślinami, które go wspierają, a nie tylko towarzyszą.
źródło zdjęcia: https://pixabay.com/pl/photos/sad-owocowy-owoc-sady-61007/
Justyna Walewska

